مصرف مواد مخدر در بارداری در سال های اخیر به موازات شیوع آن در جامعه, به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرده است. برای مقابله با اپیدمی (همه گیری) مصرف مواد مخدر, همه ی ارایه دهندگان مراقبتهای بهداشتی باید نقش فعالی داشته باشند. بارداری فرصتی مهم برای شناسایی و درمان زنان مبتلا به اختلالات مصرف مواد و اعتیاد در بارداری فراهم می کند.
اختلالات مصرف مواد در زنان در همه ی گروه های نژادی و قومی و همه گروههای اجتماعی و اقتصادی تأثیر می گذارد. و زنان در مناطق روستایی، شهری و حومه را تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین، ضروری است که غربالگری همگانی باشد.
غربالگری مصرف مواد باید بخشی از مراقبت های جامع زنان باشد.
و لازم است در اولین ویزیت بارداری با همکاری زن باردار، انجام شود.
بیمارانی که در دوران بارداری از مواد مخدراستفاده می کنند، گروه متنوعی را تشکیل می دهند. و شناخت و تمایز بین مصرف مواد مخدر در زمینه مراقبت های پزشکی، سوء مصرف مواد مخدر و اختلال درمان نشده ی مصرف مواد مخدر مهم است.
پیگیری های طولانی مدت چند جانبه باید شامل توسعه حمایتهای پزشکی و اجتماعی باشد.
نوزادان متولد شده در خانم هایی که در دوران بارداری از مواد مخدر استفاده می کردند. باید از طرف ارائه دهنده مراقبت های کودکان از نظر سندرم پرهیز نوزادی تحت نظر قرار گیرند.
غربالگری اولیه همگانی، مداخله کوتاه و ارجاع برای درمان زنان موجب بهبود پیامدهای مادر و نوزاد می شود.
بطور کلی، یک رویکرد چند جانبه هماهنگ و بدون مجازاتهای کیفری، بهترین فرصت کمک به نوزادان و خانواده ها است.
کالج زنان و زایمان آمریکا توصیه ها و نتیجه گیریهای زیر را در رابطه با اعتیاد در بارداری ارائه میدهد:
1- غربالگری اولیه همگانی، مداخله کوتاه(شامل درگیر کردن بیمار در مصاحبه کوتاه، ارائه بازخورد و مشاوره) و ارجاع برای درمان زنان باردار مصرف کننده مواد مخدر باعث بهبود پیامدهای مادر و نوزاد می شود.
2- غربالگری مصرف مواد باید بخشی از مراقبت های جامع زنان باشد. و لازم است در اولین ویزیت بارداری با همکاری زن باردار انجام شود. اگر غربالگری تنها بر اساس پیگیری ضعیف مراقبت های بارداری یا پیامد نامطلوب بارداری قبلی انجام شود. باعث می شود که موارد زیادی از زنان بارداری که معتاد به مواد مخدر هستند، در نظر گرفته نشوند و همچنین منجر به برچسب زنی به زنان باردار در حال مراقبت در این موارد شود. بنابراین ، ضروری است که غربالگری همگانی باشد.
3- غربالگری روتین باید بر پایه ی ابزارهای غربالگری معتبر، مانند پرسشنامه ها، از جمله ۴Ps، ابزار غربالگری سریع NIDA و CRAFFT (برای زنان ۲۶ سال یا جوان تر) باشد.
4- در مورد درد مزمن، اهداف عملی شامل راهکارهایی برای پرهیز یا به حداقل رساندن استفاده از مخدر برای کنترل درد، استفاده از روشهای درمانی جایگزین مانند روشهای غیر دارویی(مثلاً ورزش، فیزیوتراپی، رویکردهای رفتاری) و درمانهای دارویی غیراوپیوییدی است.
5-برای درمان اعتیاد در بارداری ، دارو درمانی با داروهای آگونیست مخدر نسبت به ترک ناگهانی تحت نظارت پزشکی (سم زدایی) ترجیح داده می شود. زیرا ترک ناگهانی با عود بالا همراه است و این منجر به پیامدهای بدتری می شود. برای ارزیابی ایمنی(به ویژه در مورد عود مادر)، اثربخشی و نتایج طولانی مدت ترک ناگهانی، تحقیقات بیشتری لازم است.
6-نوزادانی که از مادران با وجود اعتیاد در بارداری , به دنیا آمده اند، لازم است توسط پزشک متخصص کودکان جهت کنترل سندروم پرهیز نوزادی تحت مراقبت قرار بگیرند.
(یک سندروم محرومیت دارویی که نوزادان در معرض مخدر در بارداری مدت کوتاهی پس از تولد آنرا تجربه می کنند)
7- با توجه به نیازهای منحصر به فرد زنان باردار مبتلا به اختلال در مصرف مواد مخدر، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید برخی از عناصر مراقبت های بارداری(مانند آزمایشات عفونتهای منتقله از راه جنسی [STI] ، معاینات سونوگرافی اضافی برای ارزیابی وزن جنین و مشاوره با دیگر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی) را به منظور پاسخگویی به نیازهای بالینی وضعیت خاص بیمار, اصلاح کنند.
8- متخصص زنان و زایمان و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی, قبل از تجویز مواد مخدر برای بیماران خود، باید اطمینان حاصل کنند که داروی مخدر به طور مناسب اندیکاسیون دارد.
همچنین لازم است خطرات و مزایای استفاده از مخدر را مورد بحث قرار داده و اهداف درمان را مرور کنند.
یک تاریخچه کامل در مورد مصرف مواد و بررسی برنامه کنترلی داروهای تجویز شده را برای بررسی اینکه آیا بیماران، نسخه های قبلی داروی مخدر را دریافت کرده اند یا خیر، از بیماران اخذ نمایند.
9- تغذیه با شیر مادر باید در خانم هایی که در درمان داروهای آگونیست مخدر خود؛ وضعیت پایداری دارند، از داروهای غیرمجاز استفاده نمی کنند و هیچگونه موارد منع مصرف دیگری مانند: عفونت ویروس نقص ایمنی انسان(HIV) نداشته باشد, تشویق گردد.
در صورت عود مجدد توصیه به تعلیق شیردهی می شود.
10- دسترسی به حمایتهای روانی اجتماعی پس از زایمان، درمان اختلال مصرف مواد و برنامه های جلوگیری از عود،باید فراهم باشد.
11- مشاوره پیشگیری از بارداری و دسترسی به خدمات پیشگیری از بارداری باید یک بخش معمول از درمان اختلال مصرف مواد در بین زنان در سنین باروری باشد تا خطر حاملگی ناخواسته را به حداقل برساند.
درباره کلینیک
اولین مرکز درمان سوء مصرف مواد با مجوز رسمی از دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان
کلینیک ترک اعتیاد پویان (سال تاسیس : 1385 )
دکتر سیده زهرا پیرو نذیری
ساعت کار صبح ها 9 الی 13 و عصر ها 17 الی 21
آدرس : رشت – خیابان مطهری – بین مسجد چهار برادران و سه راه حاجی آباد – ساختمان حکمت – طبقه 2
تلفن : 33330485 013 – 33341501 013
پست الکترونیک :info@pooyanclinic.ir
اینستاگرام : instagram.com/pooyan_clinic
—————-
منبع:aayandeh.com