سوال اول :
1 – چه نوع درمانی در معتادین از نظر علمی مناسب است؟
با توجه به سال های اعتیاد و نوع مواد مصرف شده توسط کادر پزشکی،روان شناسی و خودیاری( معتادین بهبود یافته) تعیین می شود.در درمان اعتیاد هم ابعاد جسمانی مددجو و هم بعد شخصیتی و روحی مورد نظر قرار می گیرد ، چون آسیبی که مصرف مواد محرک و مخدر بدنبال دارد در هر 2 قسمت جسمانی و روحی بچشم میخورد.
در خصوص مشکلات جسمانی بعد از کنار گذاشتن مواد اعتیاد آور 2 پروتکل در جهان رعایت میشود.یا بیمار قادر به تحمل روش های سم زدایی(منظور از سم زدایی ،همان 5 ویا 9 روز مشکلات حاد جسمانی بعد از قطع مواد اعتیاد آور است)خواهد بود و یاآنقدر تخریب اعتیاد و صدمه به جسم مددجو زیاد بوده که قادر به تحمل علائم نیست، در این حالت از روش درمان نگهدارنده استفاده میکنند.(توصیه میکنیم مقاله درمان اعتیاد قسمت دوم را حتما مطالعه فرمایید)
سوال دوم :
2 – مدت زمان و ویژگی های درمان اعتیاد در افرادی که مایل به درمان هستند چیست؟
همانگونه که گفته شد اعتیاد در تمام 2 بخش وجود آدمی مشکل و آسیب ایجاد میکند ، لذا زمان مداوای هر کدام از 2 بخش نیز متفاوت خواهد بود.
الف….درمان جسمانی:
روش های مختلفی برای درمان جسمانی و یا همان خماری بعد از قطع مواد اعتیاد آور وجود دارد، توجه داشته باشید که در حال حاضر روش های علمی درمان جسمانی در تمامی کشور ها چه توسعه یافته و چه عقب مانده و جهان سوم تقریبا مشابه است.و اینک دارو های شناخته شده ایی وجود دارد که تا حد زیادی به بیماران برای تحمل علایم خماری کمک می کنند.
بیاد داشته باشید در تخریب های متوسط تا خفیف( منظور از تخریب همان عواض و آسیب های است که مصرف مواد اعتیاد آور چه مخدر و چه محرک در جسم و روان انسان ایجاد میکند) دوره درمان جسمانی معمولا در حدود یک ماه می باشد،که به آن دوره سم زدایی و یا دوره برطرف شده علایم حاد جسمانی نیز میگویند ، البته توجه داشته باشید واژه سم زدایی یک بیان عامیانه بوده و بعضی از مکاتب درمان اعتیاد ،به این واژه اعتقاد ندارند .بعضی از این مکاتب اعتقاد دارند در بدن فرد معتاد سمی وجود ندارد و فقط بواسطه مصرف مواد اعتیاد آور کارکرد های طبیعی بدن فرد از حالت طبیعی خارج شده است و بدن دیگر همانند گذشته قادر به تولید هورمون ها و یا مواد خاص تسکین دهنده نیست، لذا هنگامی که مواد اعتیاد آور کنار گذاشته میشود بواسطه فقدان مواد طبیعی در بدن علایم خماری ایجاد میشود.امروزه نیز علم ثابت نموده است که در بدن انسان ها هورمون های طبیعی ضد دردی وجود دارد که قدرت آنها بمراتب از مورفین بیشتر است ،اینک در علم پزشکی به این مسکن های قوی که در داخل بدن تمامی انسان ها وجود دارد اندروفین میگویند،به بیانی یعنی مورفین داخلی .
پس میتوان نتیجه گرفت زمانی که یک فرد بصورت دائم از موادی که دارای مورفین هستند استفاده میکند،و بدن خود را در معرض مورفین خارجی قرار میدهد،سیستم تولید کننده مورفین طبیعی بدن فرد ،خود را در معرض ورود مورفین خارجی دیده و بتدریج دیگر از ساختن مورفین داخلی دست بر میدارد ،لذا بعد از مدتی اگر فرد معتاد به بدن خود مورفین خارجی نرساند و یا به بیان عامیانه تر مواد مخدر استعمال نکند،چون دیگر در بدن او مورفین و مسکن داخلی وجود ندارد،بدن شروع میکند به عکس العمل نشان دادن و علائم خماری ظاهر میشود.
دوستان توجه داشته باشند که علایم خماری جسمانی بعد از قطع مواد اعتیاد آور غالبا به 2 دسته علایم سریع و علایم تاخیری تقسیم بندی میشود:
علایم سریع :
به این مرحله فاز حاد هم میگوییم،علایم این مرحله برای تمامی افرادی که با اعتیاد دست و پنجه نرم کرده اند شناخته شده است.حتی در بعضی موارد به سمت تشنج کشیده میشود.غالبا 5 روزیا در بعضی موارد 9روز طول میکشد و در واقع بستگی به نوع مواد اعتیاد آوری که فرد مصرف میکرده دارد.
علایم تاخیری:
بعد از گذشت علایم فاز حاد نوبت شروع فاز تاخیری مشکلات جسمانی است ،البته بیاد داشته باشید در این فاز ،علایم قابل تحمل ولی مزمن و طولانی هستند.مثلا مددجویانی هستند که بعد از 6 ماه از کنار گذاشتن اعتیاد خود هنوز از دردهای خاصی در پاها و استخوان های خود شکایت دارند.
بیاد داشته باشیم که هر انسانی خارج از بحث اعتیاد ممکن است بواسطه نوع زندگی و حتی بیماری های خاص، مبتلا به انواع کسالت های جسمانی بشود،لذا لازم است که تمامی حالات روحی و جسمانی افرادی که اعتیاد خود را کنار گذاشته اند به پای ترک اعتیاد نوشته نشود و در اینگونه مواد با متخصصان حتما مشاوره صورت گیرد.
خب دوستان، لازم است در پایان به این نکته اشاره داشته باشیم که در تخریب های شدید بواسطه تغییرات جبران ناپذیر در جسم مدد جو و یا تغییراتی که زمان زیادی برای جبران آن میبایست صرف شود،درمان دیگری بنام درمان نگهدارنده بکار گرفته خواهد شد .در این درمان دیگر فرد معتاد در ابتدای درمان در معرض علایم حاد خماری قرار نگرفته و …………..(در مقاله درمان اعتیاد قسمت 2 به این نوع درمان اشاره کرده ایم)
ب….درمان روحی روانی و شخصیتی:
آیا میدانید مدت زمان این بخش از درمان که اصلی ترین قسمت درمان اعتیاد است جقدر طول می کشد؟ اجازه بدهید با طرح سوالی منظور خود را بهتر بیان کنیم.
سوال سوم
3 -انسان برای خوب بودن تا چه زمانی باید تلاش کند….؟
.در طول زندگی ما انسان ها برای خوب بودن باید بین بدی و پاکی انتخاب داشته باشیم، و انتخاب های ما انسان ها بین زشتی و خوبی نشان دهنده پاکی و خوب بودن ما است.انسان ها تا اخرین لحظاتی که در دنیای فانی زندگی میکنند دائما در حال انتخاب کردن هستند و نتیجه انتخاب آنها معرف پرداختن به بعد خدایی و یا متاسفانه پرداختن به بعد شیطانی آنهاست.
پس در یک مددجو درمان روحی و روانی و شخصیتی تا آخر عمر طول می کشد.او دائما تا آخر عمر خود می باییست بین داشتن حالی همانند گذشته و یا داشتن حالی پاک و خدایی در انتخاب باشد.آن چیزی که او را موفق در این انتخاب میکند آموزش ها و اتکاء به قدرتی است که خواستگاه بعد انسانی اوست.آیا از خود سوال کرده ایید چرا یک ورزشکار برای ماندن در حالت بدنی و یا همان فرم مناسب باید دائما برای خود برنامه ورزشی داشته باشد.حال که جسم آدمیان به گونه ایی است که نیاز به آموزش و تمرین دائم برای ماندن در فرم مناسب است ،پس روح انسان ها چطور؟آیا روح و روان و شخصیت نباید دائم در حال تمرین و ماندن در بهترین فرم خود برای داشتن انتخاب های درست و مناسب باشد
منبع : جمعیت مبارزه با اعتیاد بهروزان
