اعتياد به معناي وابستگي شديد به مواد مختلف دارويي شيميايي مي باشد که درصورت عدم دسترسي به آن شخص دچار علائم محروميت مي گردد .
علائم محروميت چيست ؟
علائم محروميت به يک سري مشکلات جسمي ، رواني ، عصبي گويند که درصورت عدم دسترسي به داروي مخدر در شخص ايجاد مي گردد . شامل استخوان درد که به صورت فشاري يا حالت له شدگي استخوان ها به همراه بي قراري ، اضطراب ، بي خوابي ، عصبانيت ، عدم تحمل به همراه اسهال و دل پيچه ، گشادي مردمک ، خميازه ، آب ريزش و اشک ريزش ، بي حوصلگي بروز مي کند که گاهي شخص را به سمت تشنج مي برد و اين علائم تنها با مواجه با آن ماده مخدر مورد نظر تسکين مي يابد .
اعتياد در جامعه :
جامعه اعتياد را به حالت تنفر و انزجار مي نگرد و خانواده شخص معتاد ، وي را به صورت يک بيمار غير قابل علاج و خانمان برانداز مي نگرد . سعي مي کنند افراد را از تماس با اين اشخاص دور نگه دارند . شخص معتاد تا زماني که از مواد مخدر استفاده مي کند بسيار سرحال بوده و گاهي با شوخ طبعي بسيار و حالت خوب در جامعه ظاهر مي گردد . تنها در زماني که مدتي از استفاده مواد افيوني گذشت و به شخص معتاد ماده ي مورد نظر نرسد دست به هر کاري براي يافتن و استفاده کردن به اين مواد مي زند و اعتياد شخص را وادار به حرکات ناشايستي مي کند که هرگز در حالت طبيعي قادر به آن کار نخواهد بود و گاهي از کار انجام داده احساس تاسف و پشيماني مي نمايد . لذا اين حرکات از فرد يک شخصيت مجزا مي سازد که اين دوگانگي شخصيت در تمام مراحل زندگي و حتي در زندگي زناشويي و خانوادگي شخص تاثير مي گذارد و سبب مي شود که حتي فرزندان شخص معتاد هم به اين فرد با ديد خوبي نگاه نمي کنند و رفتار ترحم آميز توام با نفرت بروز مي دهند و اين رفتارها موجب از بين رفتن شخصيت واقعي شخص معتاد مي گردد و در نتيجه به علت اين حرکات ناشايست اغلب اين گونه زندگي ها متلاشي شده و منجر به جدايي و طلاق مي گردد .
با شخص معتاد چه برخوردي کنيم :
به عقيده ي پزشکان اولين کسي که به اعتياد پي مي برد در مرحله ي اول همسر و مادر و اقوام نزديک شخص معتاد مي باشند . در حالي که شخص معتاد پيش خود فکر مي کند که کسي از اعتياد وي خبر ندارد در حالي که اين افکار بسيار ساده لوح آميز است چون اغلب اوقات همسران باهوش اين قبيل افراد چه مرد يا زن از اعتياد آنها سر در مي آورند و به آن پي مي برند .
اما چنانچه به اين موضوع پي برديم نبايد وحشت کنيم چون در جامعه ما اين بيماري متاسفانه رخنه نموده است و در خانواده ها نفوذ کرده است و اغلب اوقات براي آن دلائل فقر اقتصادي ، عدم محبت خانوادگي ، عدم توجهات والدين حاذق با مشاوره و صحبت با شخص معتاد وي را به فکر درمان بيندازد زيرا بسياري از اشخاص قبول ندارند که اعتياد دارند و فکر مي کنند به صورت سرگرمي از اين مواد استفاده مي کنند در اين صورت است که پزشک با دلائلي منطقي به بيمار اثبات مي کند که اگر وي اعتياد ندارد پس چرا در صورت محروميت از ماده مورد نظر علائم محروميت در شخص ظاهر مي شود و کم کم به کمک همسر بيمار و صحبت با خود بيمار وي را متقاعد به درمان مي نمايد .
درمان اعتياد :
درمان اعتياد همان طور که مي دانيم چند بعدي است :
1 ـ حمايت خانواده ها از شخص معتاد و تغيير رفتارهاي خانواده ها با شخص ترک کرده و درمان شده به ديد يک فرد سالم و مفيد براي اجتماع از اهميت ويژه اي برخوردار است .
2 ـ دوري از محيط هاي آلوده و معاشرت نکردن با افراد معتاد و دوستان قبلي ، زيرا در همه حال بايد مواظب بود تا اين اشخاص به محيط هاي قبلي و با دوستان قبلي معاشرت نکنند و در هنگام هرگونه وسوسه تابلوي ايست ورود ممنوع را به خاطر بسپارند .
3 ـ تقويت نيروي معنوي در شخص ترک کرده و اين خود با توسل به خدا و نيايش و تقويت مذهب و انجام کارهايي که باعث خشنودي خداوند گردد .
4 ـ درمان هاي طبي اشخاص معتاد چند نوع مي باشد ، موادي که بيشتر در جامعه ما از نظر اعتياد وجود دارد : شامل ترياک ( کشيدني و يا خوراکي ) ، شيره ترياک ، هروئين ( کشيدني و يا تزريقي ) ، آمپول هاي مورفين ، آمپول هاي تمفيرک ، نورفيرک ، افروز ، بوبر نورفين تزريقي ، هروئين تغليظ شده با نام کراک که علاوه بر هروئين غليظ شده حاوي آمفتامين نيز مي باشد که يک داروي روان زاست و بالاخره موادي مثل گراس با علف آمريکايي و شيشه و يا قرص هاي اکس که تماماً داروهاي روان زا و ترکيبات آمفتامين دارند و ساير مواد که هر روز به آن اضافه مي شود از جمله مواد افيوني و خطرناک فعلي جامعه مي باشند .
منبع : ravanshenasi234.blogfa.com
